Afgelopen week is Showband Marum na een kleine week teruggekomen uit het Zuid-Franse Dax. Hieronder een verslag per dag.

Zaterdag
Rond kwart over 10 ’s avonds verzamelen de eerste leden zich bij Ons Centrum. Nog even en het zal hier een drukte van belang zijn. Vanavond vertrekt Showband Marum naar het Zuid-Franse Dax, bijna 1400 kilometer verderop. Niet veel later hebben alle leden zich verzameld en wordt de bus ingepakt. Het scheelt niet veel, maar alles past erin. Vol goede moed vertrekken we iets later dan gepland naar de Franse plaats, waar we een aantal optredens zullen verzorgen rondom de stierengevechten.

Zondag
Na een reis van bijna 18 uur komen we een dag later om kwart over 5 ’s middags aan bij het internaat waar we zullen overnachten. Een volle bus wordt – op de instrumenten na – leeggehaald en alle tassen worden naar de derde verdieping van het internaat gebracht.  Deze, warme, derde verdieping delen we met een groep Surinamers, die – zo later blijkt – gewoon uit Den Haag komen. Op de verdieping boven ons overnachten een groep Bulgaren en een groep Portugezen, terwijl een verdieping lager feest wordt gevierd door twee groepen uit Colombia en Spanje.

Het uitpakken van de bus gaat wat sneller dan gedacht, en we maken van de overige tijd nog even gebruik om de straatnummers voor de komende dagen door te spelen. Er is afgesproken dat we ons om half 8 beneden gaan verzamelen, zodat we gezamenlijk naar de eetlocatie kunnen lopen. Deze zit niet bij het internaat, maar een 750 meter verderop. Deze eetlocatie is een schoolplein, waarop een grote tent staat waarin een cateraar alle groepen voorziet van eten en drinken. Iedere dag staat er een andere warme maaltijd op het menu waarbij water, wijn en rosé geserveerd wordt. En in deze hitte smaakt water toch echt het beste!

Na een goede maaltijd vertrekken we richting het centrum van Dax, daar waar het echte feest plaatsvindt. In het centrum staat onder andere een kermis en in de naastgelegen straten is het één groot feest. Duizenden mensen bevinden zich in deze straten en overal treden kleine en grote muziekgroepen op. Omdat we de volgende dag al vrij vroeg op moeten treden is er afgesproken rond een uur of één terug te zijn bij het internaat. Om daar vervolgens  zelf nog een klein feestje te bouwen.

Maandag
’s Morgens staat er in de tent een heerlijk typisch Frans ontbijtje voor ons klaar. Stokbrood, een croissantje en jam. Aan het begin van de middag zal het eerste optreden plaatsvinden. Omdat er pas na het optreden een mogelijkheid tot lunchen is, zorgt iedereen ervoor dat hij/zij genoeg te eten krijgt. De temperatuur in Dax is zeker hoger dan 30 graden, en het is dan ook verstandig om een goede bodem te hebben.

We gaan terug naar het internaat om ons klaar te maken voor het eerste optreden. Omkleden, warmspelen, een warming-up doen, stemmen en we zijn klaar om te vertrekken. Aan het start is het al een grote drukte, dat belooft wat voor de rest van de tocht. Het duurt even voor we daadwerkelijk kunnen vertrekken, maar eenmaal op weg kunnen we vrij redelijk doorlopen. We spelen een aantal keren ‘We Will Rock You’, wat goed aanslaat bij het publiek. Iedereen reageert enthousiast en klapt en zingt mee. Omdat het zo warm is zorgen we ervoor dat we onderweg voldoende water, zout en druivensuiker bij ons hebben. Regelmatig kunnen we dan onderweg ook een slok water krijgen voor het benodigde vocht.

Wanneer we op een pleintje nogmaals We Will Rock You spelen, blijkt dit het laatste punt van de parade te zijn, we zijn al klaar. De parade heeft zo’n anderhalf uur geduurd en op het eindpunt staan flessen met koud drinken en mega-ijsblokken voor ons klaar. Na een drinkpauze moeten we weer door, want de volgende groep komt er al weer aan. Iemand van de organisatie loopt met ons mee en we komen uit bij onze eetlocatie, waar een warme maaltijd voor ons klaarstaat. We laten het ons smaken en gaan terug naar het internaat, waar velen maar al te graag de douche opzoeken.

 
Omdat de voorraad water flink geslonken is onderweg besluiten velen een supermarkt op te zoeken. Volgens het navigatiesysteem moet er eentje 110 meter verderop zitten. Maar we lopen verkeerd en komen een flink stuk verderop een grotere versie van de supermarkt tegen. Zoals gewoonlijk nemen we meer boodschappen mee terug dan gepland, en besluiten we de winkelkarretjes maar mee te nemen. Die brengen we later in de week wel terug. Eenmaal terug bij het internaat bergen we de boodschappen op en gaan we er gezellig voor zitten. Aan het begin van de avond volgt een tweede warme maaltijd en wederom maken we ons nadien klaar voor een tweede optreden van de dag. We gaan op eigen houtje met de band het centrum in maken een rondje door de drukke straten. We komen uit bij de arena waar de eerste gevechten net afgelopen
zijn. De avond is al voor een groot deel voorbij als we met een goed gevoel terugkeren bij het internaat. Een aantal mensen duikt vrijwel meteen het bed in, maar velen gaan terug de stad in. Weer anderen houden het bij een drankje op het terrein rondom het internaat. Wanneer iedereen goed en wel op bed ligt gaat plotseling een alarm af. Het blijkt het brandalarm te zijn. In een van de slaapkamers op de vierde verdieping hebben mensen gerookt en dat heeft het alarm doen afgaan. Met de slaap in de ogen komen velen de kamers uit en een aantal groepen  zijn al onderweg naar buiten. In één van de slaapkamers hangt een paneel waarop te zien is in welke kamer het brandalarm is afgegaan. Eén van onze leden besluit te kijken en ziet dat er niets aan de hand is. Iemand anders weet het afgrijselijke geluid af te zetten en iedereen keert terug naar zijn/haar bed.

Dinsdag
Vandaag zijn we overdag vrij en omdat het mooi weer is wordt besloten naar het strand te gaan. We gaan naar het plaatsje Hossegor. Het blijkt een uurtje rijden te zijn wanneer we binnendoor gaan en de tolwegen vermijden. Rond half 11 arriveren we op het strand, waar het nog niet al te druk is. Bij aankomst nodigen de metershoge golven ons uit om een duik te nemen, wat dan ook vrij snel gebeurde. Het water is heerlijk en al snel ligt een grote groep mensen in het water. Op het strand zoeken we wat te eten en helaas moeten we rond 15.00 uur al weer terug naar Dax.

’s Avonds zullen we drie optredens verzorgen in en rond de arena, waar wederom stierengevechten plaatsvinden. In uniform gaan we naar de eetlocatie waar we ook nog een paar nummers spelen voor de al aanwezige eters. Na de maaltijd gaan we naar arena, waar we nog even moeten wachten voor we naar binnen mogen. Het gevecht is nog bezig. We moeten wachten op een afgesloten locatie achter de arena, waar na het gevecht de dode stier heen zal worden gebracht en de keel wordt doorgesneden. Geen prettig gezicht, maar dan kijken we maar even de andere kant op. Even later mogen we de arena in. Duizenden mensen in het rood-wit reageren enthousiast en geven een gul applaus. Helaas is het optreden na een paar minuten weer voorbij, maar straks mogen we nog een  keer. Tussen de twee optredens in het stadion door geven we een optreden voor het stadion, waar zich ook vele mensen verzameld hebben. Het is een drukte van belang voor het stadion en ook hier lopen duizenden mensen rond.

Na dit optreden hebben we de mogelijkheid om de tribune op te gaan, speciaal voor alle groepen is er een ruimte vrijgehouden en daar wordt goed gebruik van gemaakt. Bij het stadion zijn vijf groepen aanwezig die vanavond optredens gaan doen in het stadion. Volgens de planning heeft iedereen ongeveer tien minuten. Showband Marum mag als vierde een show geven en we spreken af aan het begin van groep drie weer naar beneden te gaan. Maar de optredens lopen flink uit en zowel groep één als twee verlengen hun optreden tot een half uur.

Ondertussen weten we vanuit ons vak de hele arena zover te krijgen dat ze meedoen aan de wave, die maar blijft doorgaan. Zoals afgesproken gaan we aan het begin van de derde groep naar beneden en maken we ons klaar voor ons eigen optreden. We geven een show weg en spelen een aantal keer We Will Rock You, wat het stadion op z’n kop zet. Wat een gaaf gevoel! Duizenden mensen die meeklappen en zingen op de nummers die we spelen, fantastisch! Na ons optreden gaan we terug de tribune op waar we de laatste groep bekijken en genieten van de vuurwerkshow. Dan is in de arena het feest afgelopen. Maar achter de arena begint de groep uit Bulgarije met het spelen van nog een aantal nummers. En dat maken we natuurlijk graag even af! Zo staan we achter arena nog ruim een half uur samen met andere korpsen onder andere We Will Rock You en Rolling In The Deep te spelen.  Ver na 12 uur vertrekken we terug naar het internaat, wat nog niet zo’n gemakkelijke tocht is. We besluiten het slagwerk voorop te laten lopen en spelen en drukken een aantal keer een paar dronken Fransozen tot het korps uit. Helaas, maar we houden ons materiaal graag heel. Iedereen maakt er nog een gezellige laatste late nacht van.

Woensdag
De laatste dag in Dax is alweer aangebroken. We kunnen vanmorgen iets uitslapen en vertrekken om half tien naar het ontbijt. Na het ontbijt gaan we meteen terug naar het internaat om ons om te kleden voor het laatste optreden. We gaan eenzelfde parade doen als maandagmiddag. Helaas regent het wat, maar de temperatuur is er niet heel veel minder om: 28 graden.  Wederom lunchen we na het optreden in uniform voor de laatste keer. De organisatie heeft voor iedere groep een presentje en neemt er de tijd voor deze uit te reiken. Iedere groep krijgt een CD/DVD, een boek over het stierenvechten, een programmaboek, een poster en nog wat andere spullen die in het teken staan van Dax, la Feria. Hierna vertrekken we naar het internaat, waar we een uurtje hebben om onze spullen in te pakken. Om half vijf zullen we vertrekken naar huis. Ook de andere groepen bereiden zich voor op hun vertrek naar huis. We doen een laatste check over de verdieping en stappen in de bus. Terug naar Marum.  De eerstvolgende stop is ruim vier uur later en iedereen heeft wel trek in een goede maaltijd. Velen zoeken het wegrestaurant aan de andere kant van de weg op, en anderen houden het bij het tankstation aan de kant waar de bus staat. Drie kwartier later vertrekt de bus en zetten we onze reis terug voort.

Donderdag
Onderweg volgen ’s nachts nog een twee korte stops met een chauffeurwissel en de reis voorloopt voorspoedig. Rond kwart voor zeven de volgende ochtend bereiken we de grens bij Hazeldonk en iets meer dan 2½ uur later stappen we om 20 over 9 de bus uit in Marum. Vele familieleden staan hier de leden op te wachten en iedereen is blij weer thuis te zijn. Snel wordt de bus uitgepakt en opgeruimd en iedereen vertrekt naar huis.

Showband Marum kan terugkijken op een zeer geslaagde (kleine) week met een aantal fantastische optredens! Graag willen we iedereen bedanken die als gastspeler en begeleider mee is geweest.