Het is zondag en nog steeds een beetje slaperig zit ik de dag van gisteren te overdenken. Het was de dag van de DCN finale (DrumCorps Nederland), oftewel de Nederlandse kampioenschappen voor korpsen die in de Drumcorps style spelen. Na de goede ervaringen in deze klasse tijdens het WMC vorig jaar, is de wens ontstaan om op een meer regelmatige basis met Showband Marum de strijd aan te gaan in dit circuit. Dit jaar werd eerder al meegedaan aan een wedstrijd in Huizen. Daar werd een goed eerste resultaat neergezet met een score van 56,65. Met dit als uitgangspunt stapten we met zijn allen afgelopen zaterdag in de bus.
Het weer leek prachtig mee te gaan werken. De hele week was het regenachtig geweest, maar tijdens de korte repetitie die ’s ochtends nog was ingelast, kwamen al snel de zweetdruppeltjes tevoorschijn. Het zonnetje stond er al vroeg bij. Des te meer reden om niet al te hard van stapel te lopen. De energie moest worden gespaard tot de wedstrijd. De spanning was wel al een beetje voelbaar. En dat hoort er ook bij.
Rond een uur of één stapten we in de dubbeldekker bus van Wiebenga die ons naar Dordrecht zou rijden. De planning was ruim opgezet om rustig de concentratie op te kunnen bouwen richting de avond. De reis verliep uiterst vlot en we kwamen mooi op tijd aan. Dit gaf de tijd om rustig even wat te eten en om ons heen te kijken rondom het stadion. De wedstrijden waren al in volle gang. ’s Middags werden de jeugdklasse, A-klasse en percussie klasse gehouden. In de laatste deed collega korps Dindua mee, die we zo mooi even konden aanmoedigen. Rondom het stadion was ook van alles te beleven. Tijdens een drumcorps wedstrijd kom je overal korpsen tegen die aan het opwarmen zijn voor hun show. Zoek je favoriet maar uit! Een dergelijke dag is ook een prachtige gelegenheid om kennissen uit collega korpsen weer eens te spreken en de laatste roddels uit drumcorps-wereld te bespreken.
Maar we waren hier om te presteren, dus om zes uur stond iedereen in uniform klaar om aan de voorbereidingen te beginnen voor onze show om twintig voor acht. We hebben in de omgeving van het stadion een plek opgezocht en zijn eerst begonnen met een visuele warm-up. Een show bestaat niet alleen uit musiceren, maar ook figuren lopen en die zijn minstens net zo belangrijk. Tijdens de visuele warm-up maak je je spieren warm, om straks goed en strak alle figuren te kunnen lopen. Daarna gingen we verder met de muzikale warm-up. Iedereen had er zin in! De leden straalden veel energie en concentratie uit. De warm-up werd afgesloten met het spelen van kleine stukjes uit de show en toen was het echt zover. We stelden ons op om richting de startlijn te lopen en gingen op pad. Toen begon bij mij de spanning wel te groeien. Er is de afgelopen weken hard aan het showprogramma ‘EnRICHment’ gewerkt en er is een grote groei te zien in het programma. Dat neemt niet weg dat er nog steeds een paar kritieke puntjes zijn die de boel aardig in de war kunnen schoppen. Taak aan mij om niets te vergeten zodat we met zijn allen veilig door die punten heen komen.
Aangekomen bij de ingang van het stadion moesten we nog even wachten tot onze beurt en daar gingen we! Percussie en guard voorop en de blazers daar achteraan. De show begint! Uniek voor Showband Marum is dat dit jaar de show ook inderdaad al begint tijdens de opmars; dit wordt ‘pre-show’ genoemd en wordt afhankelijk van het thema van de show door andere korpsen ook al een paar jaren gebruikt om het publiek alvast op te warmen voor wat gaat komen. En wat er daarna precies gebeurde? Daar kan ik kort over zijn: er kwam een fantastische uitvoering van ons showprogramma “EnRICHment’. De show werd met erg veel energie en uitstraling uitgevoerd. Een uitvoering om erg trots op te zijn! En de jury was het hier mee eens. Zij beloonden deze uitvoering met 65.20 punten. Een verbetering van bijna 9 punten dus ten opzichte van de vorige wedstrijd! In de rangschikking betekende dit een vijfde plaats en aangezien de vierde plaats voor een Duits korps was, betekent dit een vierde plaats op de Nederlandse ranglijst, achter de ‘grote drie’ – de drie korpsen in Nederland die al jarenlang in de drumcorps style meedoen. Dat is een prachtig uitgangspunt om de komende jaren te proberen het gat met deze drie korpsen te dichten en met hen de strijd aan te gaan voor de podiumplekken.
Tijdens de terugreis was er dan ook reden voor een feestje. Rond half drie ’s nachts kwam de bus weer in Marum aan. Daarna moest ik nog weer door naar Groningen. Het werd een latertje zo, maar dat is geen enkel probleem na zo’n prachtige dag en show. Een prachtig uitgangspunt voor de Europese kampioenschappen over twee weken
Natuurlijk volgen er zo snel mogelijk foto’s van deze dag.
Jakob van Bethlehem,
Drum major
Scores Premier Class:
Jong Holland: 57.50 8th
Devils: 59.35 7th
Calypso: 60.85 6th
Showband Marum: 65.20 5th
Starriders: 70.90 4th
Beatrix: 78.65 3th
Jubal: 79.60 2nd
Juliana: 80.45 1st
Recensie van www.drumcorpsnederland.nl:
Het blijft genieten als Showband Marum het veld op komt. Wat een aanwinst voor de competitie, qua kwantiteit en kwaliteit. Het korps neemt bij de openingsset bijna het gehele veld in beslag en boeite meteen met een swingend intro. Het korps houdt de aandacht de hele tijd vast, met een goede drumsolo, een sterke guard en goed getimede tempowisselingen. Absoluut hoogtepunt: Sorry. Dit schitterende nummer van Kytemans Hiphop Orchestra had ik in veel meer showprogramma’s verwacht. Marum ruilt de karakteristieke trompetsolo eigenwijs in voor een saxofoonversie. De ondersteuning van de pit is ijzersterk. Kippenvel.